hümeyra.

Merhabalar, efendim. Bilenler olduğu gibi, bilmeyenler de var; ki bu kitle epey yoğun. Hümeyra, ben. Gaspard delisi olan, onun için çıldıran, onu kimseyle paylaşamayan zat-ı muhterem. Ki yetişemedim, burada da kaptılar. Bunun devamını getirecek olursak, Alex, Marlon, Luke, Joseph, Hayden, Sean, Cintia, Candice, Mosh, Barbara, Doutzen, Magdelana gibi şahıslara da hastayım. Ege'ye de hastayım. Neyse. On yedi yaşında olmakla beraber, fiziksel yaşın ruhsal yaştan daha önemli olmadığı kanısındayım. Kelimeler çoğu zaman olgun bi' izlenim bıraksa da, içte; kaçık, çocuk ruhlu bi' canlıyımdır. Genelde, gülerim; öyle ki, ağlarken dahi sırıtmaya çalışırım. Bunu başarırım da. Tezatlıklar var oldukları sürece bizler varız, ideolojisi. Im. İnsanlara soğuğum, sanırım; halbuki her zaman sıcak biri olduğumu düşünmüşümdür. Hep böyle misindir sen, bi' şey mi yaptım da böylesin, n'oldu ve benzeri kelimelerle sık karşılaşırım; ki bu sadece sanal için geçerli. Hadi ama! Her boka gülümseyen bi' canlıdan bahsediyoruz, nasıl soğuk olabilir ki... Bunun kaynağının sarı kafalı smileylar olduğunu düşünüyorum. Sevmem de kendilerini pek. Her neyse. Hayatımda var olacak ebedi düşünce, Felsefe sanırım. Aşk, niteliğinde bi' eylem kendileri benim için. Ne büyük ironidir ki bi' sayısal öğrencisi olarak, Felsefe okumaktansa Psikoloji tercih ediyorum. Bi' ara öyle uçmuştum ki, çift anadal olayına taktım. Yavuz gibi bi' adam olunca size akıl veren, kelimelerinin arkasına sığınmak, çoğu zaman kaçınılmaz oluyor. Neyse, neyse. Kısacası - ki aslında bayağı uzun oldu, buyum. Hoş geldim, hoş buldum efendim.