Kifayetsiz Kelimeler.

Gece her ne kadar gökyüzündeki egemenliğini tamamen ilân etmek istese de yıldızlar ve ay parıldayarak olabildiğince buna engel olmaya çabalıyorlardı. Adımlarına ket vurmaksızın ve hız vermeksizin atıyordu onları, topuklu ayakkabılarının çıkarmış olduğu seslerin raksının oluşturduğu senfoni kulak kıvrımlarına ulaştıkça garip bir huzur doluyordu içine. Zihnine ardı arkası kesilmeksizin düşen düşünceleri bu sayede def edebiliyor, annesiyle ilgili gereksiz detayları hatırlama zorunluluğunu yaşamıyordu. Onun dünyaya gelmesinde epey pay sahibi olan kadından bu derece nefret ediyor oluşu onun suçu değildi tabii ki. Daha konuşmaya yeni yeni başlamış bir çocuğun ilk kelimesini dahi duymadan onu terk edip bir muggle bozmasının peşinden gitme arzusu tek sebebiydi. Babası her ne kadar ona bu konuda defalarca açıklama yapmış ve nefretini köreltmesi gerektiğini hatırlatsa da bu bir fayda sağlamamıştı o güne kadar. Tatilde oldukları dönemde odasından birkaç saniyeliğine ayrıldığında işittiği ses üzerine merdivenlere konuşlanıp dinlemişti her şeyi. Annesi sıfatına bürünüp o görme isteğini dile getirişini işitmiş, iliklerine kadar kin ile kuşatılmıştı. Bunları düşünmemek için uğraşıyordu ancak en ufak bir boşlukta bu düşünceler pare pare zihnini ele geçiriyordu. Tekrar bunlarla kuşatılmış olmak epey canını sıkarken bu yolda yürümesine sebep olan kişinin ismi sıyrılıp dağıtmıştı bu insanın boğazına idam ipinin geçirilmiş gibi hissetmesine yol açan düşünceler. Augustin'in adı dahi onu mutlu etmeye kâfi gelirken onu görmenin vereceği huzurun ve mutluluğun ne raddede olacağını kestiremiyordu. Onu fazla bekletmek istemeyişi adımlarına hız kazandırırken çehresinde peydah olan gülümsemesi gittikçe büyüyordu. Tebessümünün sebebini bulmak zor olmazken birazdan onunla olacağı gerçeğini bilerek adımlarını atmak onu rahatlatıyordu. En nihayetinde buluşma noktalarına varmıştı. Mekânın yisli kapısını hafifçe iterek açtıktan sonra gözbebeklerinin kara çukurlarından yayılan kahveler, çağla yeşilinin en berrak tonuna çalan görme uzuvlarıyla etrafa bakınmıştı. Gözleri büyücüyle buluştuğunda ise adımlarını tekrar atmaya başlamış, yanına vardığında ona sıkıca sarılmış ve dolgun dudaklarının arasından oğlanın adını azat ederken sesinin tınısı onu özlediğini gösteriyordu. "Augustin..."