Selfier-Leondier Quidditch Maçı

Richard'ın yaptığı başarılı sayının ardından yumruğumu havada savururken öfkemi bellirten bir mırıltıyı ve sinirli ifademide görünümüme kazandırıyorum. Weasley'yi suçlayamayacağım kadar başarılı bir vuruş yapan Richard'a alaylı ve tehditkar bir bakış attıktan sonra temas kurdabildiğim tüm takım arkadaşlarıma moral verici bir kaç tezahürat savuruyorum. İlk karşılaşmayı kaybedersek ilerleyen günlerde motivasyonumuzun düşeceğini biliyorum. Kararlıyım,süpürgem üstünde azimli bir pozisyona geçip hakemin düdüğünü beklemeye koyuluyorum. Gözümün Quaffle'dan başka bir şey görmüyor.

Küçük altın topu görüyorum fakat ona doğru hamle yapacakken aşağıdan gelen sesler dikkatimi dağıtıyor. Yalnızca tek bir saniyemi alan bu davranışım yüzünden Snitch'i yakalayabilme şansımı bir seferlik yitiriyorum ancak maç uzun. Benim olacaksın bebeğim. Aşağıda olup bitene şöyle bir göz atıyorum ve tutucumuz Hugo'ya sesleniyorum. "Sen Weasley kanındansın Hugo, kendine gel!" Kovalayıcılarımızdan birinin hafif yaralanmış olması moralimi bozmuyor zira maça devam edebilecek kadar iyi. Tanrı yardımcımız olsun.