penderitaan

Çarş. Haz. 06, 2012 4:33 pm

&

Perş. Haz. 07, 2012 12:05 pm

Pazartesi sabahlarının verdiği uyuşukluğu hiçbir şeye değişmem, dedi kendince gülümseyerek. Bir süre yatağından kalkamayıp öylece kırık beyaz tavanı izlemeye koyuldu, hayellerse bir bir aktı gözlerinin önünden. Rüyasında Quidditch maçı vardı yine, bu sefer kendisi de onlardandı; ancak izleyici olarak. Güneşin batarkenki kızıllığında bir elbise vardı üzerinde. Saçları dalga dalga omuzlarına dökülüyordu. Yüzüne bembeyaz fondotenler sürülmüştü, yanakları küçük orman meyveleri kadar kırmızıydı. Altı katlı bir apartman dairesinden izliyordu maçı, dudaklarından meyve çayları süzülüyordu. İçeriden gelen gülüşmelere aldırmadan yalnızca oturuyordu o, yalnızca maçı izleyerek keyif yapıyordu. Yavaş yavaş aydınlanan havanın saçtığı parıltılar gözünü kamaştırmış olmalı ki kısa sürede kendine geldi. Gözlerini kırpıştırarak yatağında yan döndü ve kısa sürede gözü dün akşam kurduğu alarma ilişti. Bahçedeki arkadaş toplantısına yine geç kalmıştı. Bir an önce şortunu ve beyaz tişörtünü üzerine geçirip saçlarını salaş bir şekilde tepeden bağladı. Odada kimsenin olmadığını fark edince son bir kez daha aynaya baktı ve hızlıca bahçenin yolunu tuttu.

Herkes kendi düşünceleriyle o kadar işiyle meşguldü ki kimse Licia'nın geciktiğinin farkına bile varmadı. Birkaç dakika orada bulunsa da toplantının kargaşaya çevrildiğini görünce burada bulunmaktansa göl kıyısına gidip kafa dinlemeyi tercih etti. Sessizliğin yaydığı huzrun eşliğinde gölün kenarına oturdu ve dizlerini suya uzattı. Oldukça berrak ve temiz suya atlayası gelse de bu sporunu sonraya sakladı. Ailesini görür gibi oldu suyun derinliklerinde, gözlerini kısıp odaklandı. Babasıyla birlikte balık tutuşunu gördü bir an, sonrasında ise kahkahalar ve kuş cıvıltıları kapladı sanki bir an etrafı. Licia'nın ilk olta tutuş maceraları vardı aklında, ipi dolaması, asılması, küçük balık çıkınca ağlaması...

Yaklaşık on dakika kadar öylece derinliklere baksa da arkasından gelen ayak sesleri onu gerçek dünyaya döndürmeye yetmişti. Suyun üzerine dökülen yapraklara bakıp gülümsedi kendince. Hafiften başı ağrısa da bir an önce kalkıp derslerine bakmayı düşündü. Ayak sesinin iyice yanına geldiğini hissedince yakın arkadaşları Ann ya da Pantees olduğunu sanıp yeşilimsi gözlerinden akan yaşları siliverdi koluyla. "Licia Sweélji sensin değil mi?" dedi arkasından bir kız sesi. Başını arkaya çevirdiğinde tanımadığı sarışın bir kızın başında dikildiğini görünce Lic haline dönebildiği için sevindi; ancak geçen haftaki yanlış anlaşılma yüzünden de her an bir şeylerin olabileceği geldi aklına. Hızla ayağa kalktı ve dizlerindeki suyun gitmesi için silkeledi kendini. "Evet, bir sorun mu var?" dedi sakin bir şekilde.

penderitaan

penderitaan

Geri: penderitaan