Yarı Veela Alımları

Herkes ilgi ile bakıyordu iki genç adama. Biri kumral, hafif çekik gözleri olan, iri yapılı bir delikanlı iken, diğeri de sarı saçları biraz uzamış, renkli gözlü, bembeyaz tenli, zayıf idi. İkisinin arasındaki tek ortak nokta atletik olmaları ve oldukça göz alıcı görünmeleriydi. Kumral olan, asıl kahramanımız olan Cristobal idi, diğeri de ağabeyi Daniel. Babaları aynı olsa da anneleri farklı kişilerdi. Cristobal, ağabeyinin annesinin resmini bile görmemişti ama kendi annesi bir Veela idi. Başta bunu bilmiyordu genç büyücü. Daha sonraları, büyüdüğünde öğrenmişti bir melez olduğunu. Aslında pek şaşırmamıştı, çünkü bir gücü olduğuna emindi, kendinde farklı bir yan olduğuna ama bunun üstünde durmak aklına bile gelmemişti. Belki bilseydi aslında ne olduğunu zaten hali hazırda olan kibiri onu iyice şımartırdı. Bir yarı Veela olmak az bir şey değildi sonuçta. Birinin gözünü istediğin zaman almak, annesine baktıkları gibi insanların ona da hayran hayran bakması, gerçekten harika bir şeydi. Annesini hatırlıyordu, gerçekten çok güzeldi. Ona kendisi bile zaman zaman saf bir aşkla bakıyordu. Güzel, ince, narin yapısı, beline kadar uzamış –saçları gümüşi olan türdeşlerinin aksine- gece kadar siyah göz alıcı saçları, yüzünde harika bakan bir çift göz vardı. Fiziksel olarak direk ona değil de daha çok babasına benzemesi o kadar da kötü olmamıştı gene de. Ancak ondan aldığı dolgun dudakları, hoş bakışları, güzel bir yüz silüeti vardı. Bazen bu nedenle ağabeyi Daniel onu gölgede bıraktığı için yanında istemiyordu ama bugün nedense özellikle yanına gelmesini özellikle rica etmişti. Hem de binbir türlü vatte, şirinlikte bulunarak. O da eli mahkum, bu garip yakınlıktan kuşkulana kuşkulana atölye önlüğünü çıkartıp, ellerini yıkayarak hazırlanmıştı ve onunla gelmişti buraya, Çatlak Kazan’a.

‘’E iyi de ben çekiciliğimi kullanırsam kendime aşık ederim. Bu senin neden işine gelsin ki?’’ dedi ona hayretle. Daniel yanıtı çok geçmeden vermişti. Meğerse amacı sadece kızı yatağa atmaktı. Onu Cristobal tavlayacaktı ve sonra biraz sarhoş ederek kızı eğlendirecekti. Ardından onu beraber eve götüreceklerdi, sonrası ise malumdu. Ancak Cristobal’ın kafası karışmıştı. ‘’İyi de sen de çok hoşsun, yani alıcı gözüyle bakarsak. Belki aklı başından alacak bir gücün yok ama normal yollarla kalbini çalmayacağın biri yok gibi geliyor bana. Yoksa buzlar kraliçesine mi göz koydun Daniel?’’ diye sordu. Hemen akabinde ağabeyinin kahkahası kulaklarında çınladı. Sonra o bahsettiği kızı işaret etti ağabeyi. Cristobal da kıza dikkatle baktı. ‘’Cidden çok havalı, böyleleri ince eler sık dokur, en iyisine layık olduğuna kalben inanır. Boşver onu derdim ama seni tanıyorum tabi, asla onu elde etmeden rahat edemeyeceksin.’’ Ve içkisini bir yudumda bitirip içini çekti. Gözlerini kapattı ve ansızın kendine bir güven geldi. Bu gücünün bir etkisiydi. Kendi çekiciliğini kendi bile hissediyordu. Barda kendisine bakış atan kızların sayısı artmıştı ve bakışların niteliği de değişmişti. Neredeyse hipnoz etkisi altında gibiydiler. Yüzlerinde aptal bir gülümseme vardı. -Gerçi annesinin olduğu kadar etkileyici olamıyordu da bu da yeterliydi- O kıza yaklaştı ve gülümsedi tüm ışıltısıyla. Konuşmanın ayrıntılarının bir önemi yoktu fakat kızın ona her an içine düşecekmiş kadar yaklaşması ve tüm havasını söndüren o şapşal bakışı gerçekten çok komikti. Aslında bu gücünü kullanmaktan gerekli görmedikçe pek hoşlanmazdı. Kendisine gerçekten aşık olacak kızın bu özelliğine kanarak aşık olması kalp kırıcı olurdu doğrusu. Sonra kıpkırmızı yanaklarla kendisini izleyen kızın ellerini tuttu ve içki ısmarlamaya başladı. Bir kadeh, iki kadeh, üç kadeh derken artık gerek kalmamıştı daha fazla kendisini zorlamaya. Zira kız çoktan başı omzunda, kendisiyle gelmeye hazırdı. Gücünü kullanmayı bıraktığında, kendisine dönen bakışlar birden kesilmedi. Sonuçta halen güzel bir görünümü vardı değil mi? Böylece yarattığı izlenim daha da uzun sürüyordu. Hoş, zaten bu adı üstünde 'izlenim'di. Hiçbir zaman gerçek olmayacaktı. Başka kızlarla da flört edip içki içen Daniel'a işaret etti genç büyücü. Daha sonra onunla beraber Çatlak Kazan'dan eve cisimlendiler.